Rollage yn Astyr - Original RPG

Daewen · Gość

[uh...serio? nie zwróciłam na to uwagi, zaraz zmienię xD (edit : a raczej doprecyzuję, bo o to chodziło mi w umiejętności "tropienie" ;] )przepraszam za tą zmianę wszystkich, którzy przyzwyczaili się do innych moich talentów <khem,khem>, ale zawsze się tym skillem afiszowałam i nie dam rady żyć bez niego xD ]

Hm... Coś tu cicho... za cicho... <w myślach zacytowała sobie fragment sztuki teatralnej (jako że kina niby jeszcze nie ma..), po czym bezszelestnie wspięła się po drzewie w górę, przemykając dalej po gałęziach, w kierunku nakazanym przez 'intuicję', wyciągając sztylet i zaciskując go między zębami>

Asyrgal

Gdy wspięłaś się na drzewo nie miałaś za wielkiego pola do manewru ale zdążyłaś dostrzec polanę a na nim wysoką postać w kapeluszu gapiącą się z urzeczeniem na kobieco-podobną himerę o obślizgłych, posklejanych, zielonych włosach, nagim ciałem porośniętym przetartym futrem i zapuszczonymi paznokciami u stóp. Palce u dłoni były nienaturalnie wydłużone i zakończone ostrymi pazurami. Rozpoznajesz postać Sin'a którego znasz wiesz skąd.

Daewen · Gość

Urocze. Spotkania po latach zacząć czas... <wymamrotała, zeskakując na ziemię, po czym ruszyła możliwie najszybciej i najciszej w tamtym kierunku, starając się jednak zejść "towarzystwo" z boku, a nie zza pleców Sina. po drodze podniosła jakiś kamyk i gdy znalazła się na skraju polany rzuciła nim, celując w głowę "znajomego", po czym 'wypluła' sztylet i rzuciła nim w chimercię> The opening! <skoczyła, robiąc przewrót przez bark i podczas wstawania wyszarpując szamszir, starając się rozciąć brzusio stworzonka od dołu>

Sin

Patrzył zauroczony na chimerę nie opuszczając ostrza. Wydawała mu się taka niezwykła i wzbudzała dotąd nieznane emocje które do tej pory skutecznie w sobie tłumił. Nagle poczuł jak coś pacnęło mu w głowę i kątem oka zauważył jak osoba zgodna z jego opisem atakowała dziewczynę...wydawała ma się dziwnie znajoma.

Asyrgal

By rozpocząć walkę, chimera musiała przestać rzucać czar na Sin'a dzięki czemu widzi on jej prawdziwe oblicze. Zwinnie uniknęła ostrza i machnęła szponami przecinajac nimi część Twoich włosów (Dae) i rozcinajac lekko policzek.

Sin

Zdajac sobie sprawę co się dzieje i nie mogąc sobie wybaczyć chwili słabości ruszył na demona z całą furią unosząc miecz i wykonując cięcie by odciąc jej wciaż wyciągniętą łapę w chwili natarcia na Daewen

Daewen · Gość

Oż ty ździro, nie daruję.. <wymamrotała przez zaciśnięte zęby, przesuwając się nieco w bok, i uniosząc nogę, jakby do kopnięcia, po czym wyskakując i kopiąc drugą nogą, jednocześnie tnąc szablą z góry, po zakończeniu sekwencji odskakując w tył i robiąc przewrót w tył, podczas wstawania wolną dłonią wyszarpując sztylet>

Asyrgal

Sin, udało Ci się jej odciąć same szpony o kawałek trzech najdłurzszych palców. Druga dłoń momentalnie wystrzeliła ku Twojej twarzy w celu przebicia jej między oczami jednak kopniak zadany przez Dae trafił ją prosto w twarz i odpychając do tyłu. Nie uszkodziła Ci co prawda buzi ale szpony przebiły ramię na wylot. Jednocześnie ostrze szaszmira wampirzycy sięgnęło jej piersi (mimo, że leciała do tyłu) rozcinając ją delikatnie wzdłuż ciała aż do linii bioder.

Sin

To go dodatkowo wkurzyło. Zacisnął w bólu zęby, wolną dłonią złapał chimerę za tkwiace w jego ramieniu szpony by mu się nie wyrwała, uniósł miecz, po czym ciął demonicę po skosie w nadzieji że zada jej tym jakieś większe obrażenia. Puścił szpony które zdąrzyły nieźle pokaleczyć mu dłoń o osunął się na ziemię.

Daewen · Gość

Asyrgal

Ostrze Sina przejechało potworze gładko przez twarz zalewajac jej oczy krwią, przez co na parę sekund stracila wzrok i orientację. To wystarczyło by Dae mogła się zbliżyć i ją wykończyć. Zwłoki padły bezwładnie na ziemię, barwiac zielony dywan trawy kolorem burgundzkiego wina.
Sin, czujesz się zmęczony...rana krwawi.
Dae - w ostatnim akcie desperackiego ruchu, demon na oślep machnął na Ciebie ręką ze szponami. Zdążyłaś co prawda odskoczyć ale pazury i tak Cię sięgnęły i pokaleczyły brzuch niszcząc przy okazji suknię.

Sin

<wsparł się na mieczu i uniósł stając na równe nogi. Spojrzał obojętnie na chimerę>

Daewen · Gość

Ździra... <zgięła się i wymamrotała w kierunku zwłok, po czym zaciskując zęby wygrzebała w torbie czystą szmatkę (odzież zapasowa ;] ) i porwała ją na kilka szerokich pasków, podchodząc do Sina. wyjęła flaszeczkę z ziołową mieszanką (zioła odkażające + coś w stylu spirytusu) i polała trochę na jedną ze szmatek> daj, opatrzę Ci ranę. i jeśli chcesz powiedzieć żebym się odwaliła albo mnie zabić, zaczekaj aż skończę, dobrze? zioła też Ci nie zaszkodzą, są neutralne dla wszystkich, najwyżej trochę zapiecze.

Sin

Spojrzał na nią, pozostając poważnym.
-Masz wysoko postawionych wrogów, wiesz o tym? - powiedział spokojnie.

Daewen · Gość

<roześmiała się> pół świata mnie nienawidzi, albo bo coś im zrobiłam, o co nie jest cięzko pracując w moim fachu, albo poprostu z powodu tego, kim jestem... drugie pół świata jeszcze nie zna <wyszczerzyła kły w uśmiechu> a teraz naprawdę, pozwól mi to opatrzyć, bo się wykrwawisz zanim gdziekolwiek zajdziemy... i leży to w moim bezpośrednim interesie, bo sama też nieco potrzebuję opatrunku, więc nawet jeśli ktoś zlecił Ci mnie zabić i po to jechałeś taki kawał drogi, to nie szkodzi Ci chyba poczekać jeszcze chwilę i pozwolić nam obojgu zatamować flaki przed wypłynięciem?